GR5 Etappe GTJ-2: Seloncourt- Saint-Hippolyte

Vandaag staat een heel lange etappe op het programma, maar zoals iemand lang geleden ooit zegde: elk nadeel heeft zijn voordeel. Door vandaag een lang etappe te lopen kunnen we morgen de afstand beperken. We lopen tot in Saint-Hippolyte, wat goed is voor zo'n 37 kilometer met onderweg zo'n 1000 hoogtemeters. Ik kan vroeg aan de tocht beginnen vandaag dus moet dat probleemloos te overbruggen zijn. Af en toe rusten onderweg zou voldoende moeten zijn om deze toch wel pittige overgangs-etappe tot een goed eind te brengen. Het enige wat roet in het eten kan gooien is dat het warm wordt vandaag. Er worden temperaturen van ver boven de 30 graden voorspeld. Ik begin mijn tocht dus in alle vroegte om de grootste hitte voor te zijn.

Saint Hippolyte is een populaire heilige want er is ook een dorp met dezelfde naam in de Vogezen. Best dus even dubbelchecken als je een hotel of camping reserveert dat je wel degelijk het dorp in de Franche-Comté te pakken hebt.

Dit is ook het dorp waar het hoofdpersonage verdween in de populaire tv-reeks over de GR5. Best iets om naar uit te kijken dus en maar hopen dat ik hier niet verdwijn.

Na een kilometer of 10 pikken we vandaag dan eindelijk de GTJ route op die we de volgende 11 dagen zullen volgen tot aan het meer van Genève. Ook dit is eigenlijk een prachtige route op zich en wij mogen een groot stuk ervan lopen als onderdeel van de GR5. De eerste paar kilometers vanuit Mandeure, en ook de laatste kilometers van de GTJ zullen we moeten missen. Of daar gaan we nog eens voor moeten terugkomen natuurlijk.

De tocht brengt ons na een kilometer of 20 wandelen langs Pont de Roide, een dorp waar je alles vindt wat je kan nodig hebben. Ze hebben hier een pizzeria, een kebabzaak en een intermarché supermarkt. Meer heeft een wandelaar op de GR5 niet nodig.

Je zou de etappe daar kunnen onderbreken maar ik kies er voor om nog een heel stuk verder te lopen tot in Saint-Hippolyte. Zo loop ik het laatste stukje verbindingsroute tussen de Vogezen en de Jura, en kan ik morgen genieten van het begin van de Jura. Slapen doe ik vannacht in een van de vele hotelletjes in het wel zeer toeristische Saint Hippolyte.

Vandaag wordt het bijzonder warm, dus trek ik rond 7 uur de deur van mijn Airbnb al achter me dicht en begin ik er aan. Het is nog fris buiten en dat doet deugd. Ik kan de eerste paar kilometers in ideale omstandigheden lopen. Na een passage langs de bakker (die om 4 uur 's morgens open gaat, dat moet een record zijn) mogen we direct beginnen klimmen. Gisterenavond moesten we immers afdalen tot bij de rivier en de grote weg die daar parallel aan loopt. Vandaag moeten we dat stuk hoogte weer zien te winnen.

Daarvoor sturen ze ons door het bos, langs mooie rustige weggetjes en door meer bos. Het is een heel aangename wandeling die niet zo snel verveelt. Wel moet er stevig geklommen worden, waarna er onvermijdelijk weer afgedaald moet worden om dan zo mogelijk nog steiler weer te gaan klimmen. Dat heb je nu eenmaal als je richting zuiden loopt: de meeste valleien lopen ook in dit stuk van Frankrijk van oost naar west. Loop je dan naar het zuiden, dan heb je wel wat hoogtemeters voor de boeg.

Na bijna 15 kilometer pikken we ergens de GTJ op die van rechts komt. Maar dit is midden in een bos dus valt het eigenlijk niet echt op. Ik miste het moment in ieder geval, maar merkte een tijdje later plots dat ik nu op de "Grande Traversée du Jura" aan het lopen was. Langs min of meer verharde wegen en na alweer een stevige afdaling komen we dan uiteindelijk in Pont au Roide uit. Daar bestel ik me bij een Italiaan (of wat daarvoor moet doorgaan) een spaghetti carbonara, en krijg een spaghetti met stukjes hesp en een of andere rare roomsaus. Ach, het bevatte de nodige calorieën en het was niet duur zullen we maar denken.

Het is ondertussen iets na de middag en het vervolg van de etappe is eigenlijk vrij stevig. We mogen meteen steil klimmen en dat moeten we een paar kilometer volhouden tot aan een of ander fort. Het is afzien in de hitte, maar ik geraak boven. Dan mogen we een tijdje door het bos lopen en dat voelt goed aan. Het is hier vrijwel vlak en de kilometers gaan dan ook heel snel.

Langs nog een oude fort en wat herdenkingsmonumenten van de oorlog gaat het dan stilaan richting Saint Hipollyte. Het is een stevige afdaling tot in het dorp over lastige weggetjes vol losse stenen. Even sturen de sadisten ons nog over een uitzichtspunt wat een paar extra hoogtemeters betekent, maar uiteindelijk komt mijn bestemming dan toch in zicht. Ik heb afgezien, het was warm, en zeker het laatste stuk tussen Pont au Roide en Saint Hipollyte was niet om te lachen. Maar ook deze etappe zit er alweer op, morgen mag ik echt gaan klimmen.

Alle foto's vind je hier: https://photos.app.goo.gl/VPMKV1J77igEHuUJA.

Related posts

GR 5 Etappe GTJ-1: Héricourt - Seloncourt »
GR 5 Etappe GTJ-3: Saint Hyppolite - Goumois »

GR5 Jura »