Na enkele overgangs-etappes is het dan vandaag eindelijk zo ver: we trekken vandaag voor het eerst echt de Jura in. Die toont meteen dat er ons nog een tiental prachtige wandeldagen te wachten zullen staan vooraleer we aan het hoofdmenu van de GR mogen beginnen. Het is hier fantastisch mooi. We lopen zo'n 25 kilometer met onderweg ongeveer 1000 hoogtemeters. Best pittig dus, maar niets onoverkomelijks.
Ik slaap vannacht in Goumois, een dorp waar je enkele hotelletjes zal vinden. Sinds kort is er ook een kruidenierswinkeltje, zodat je ook probleemloos voorraad kan inslaan voor de komende dagen.
Er staan dus dik 1000 hoogtemeters op het programma, dat betekent dat we opnieuw in de bergen terecht gekomen zijn. Het is gedaan met verbindings etappes die min of meer vlak zijn, we mogen weer aan het echte werk beginnen. En dat betekent meteen dat we de allerlaatste min of meer vlakke etappe op de GR5 achter de rug hebben. Vanaf nu is het alleen nog maar bergwandelen, eerst dwars door de Jura en daarna moeten de Alpen er nog aan geloven.
Vandaag gaat de wandeling in de richting van de Doubs, een prachtig riviertje dat hier de grens tussen Frankrijk en Zwitserland vormt. De volgende dagen zullen we dit riviertje verder mogen volgen langs prachtige plekken, want dan staan de Echelles de la Mort en de Saut-de-Doubs op het programma. Maar dat is voor de volgende dagen, eerst moeten we vandaag maar eens overleven. En dat mag je best letterlijk nemen want het is extreem warm vandaag. De stukken door het bos zijn doenbaar, maar de rest is een hel. Mijn broek is volledig nat van het zweet dat van mijn tshirt naar beneden drupt. Ik heb dus genoeg gezweet voor een tijdje. Vannacht gaat het onweren en morgen staan er meer draaglijke temperaturen in de weersvoorspelling.
Ik begin vrij vroeg aan de wandeling vandaag en dat betekent dat het voorlopig nog niet zo warm is. De eerste kilometers gaan dan ook vrij vlotjes, we moeten wel wat klimmen maar niks extreems. We volgen vooral de vallei en na een paar kilometer mogen we de Doubs nog eens oversteken. Allemaal heel vredevol en niet zo heel zwaar dus.
Maar dan komt het. We steken het water over en meteen mogen we er een lap op geven. Het gaat hier omhoog en dit stuk van de wandeling is dan ook niet te onderschatten. Ik hap naar adem maar probeer in een traag maar stabiel tempo verder te lopen. Maar zelfs dat gaat hier niet. Ik moet regelmatig even op adem komen.
Het blijft maar omhoog gaan en dat beteketn dat het plots toch wel een zware etappe wordt. Maar aan alle beproevingen komt een eind als we uiteindelijk boven de 900 meter uitkomen en zicht hebben op een prachtige vallei. We hebben voor het eerst zicht op Zwitserland, alweer een mijlpaal in deze epische tocht.
Even mag er een paar kilometer bergaf gelopen worden, maar dan gaat het ongenadig weer omhoog. En dat is moordend, het is hier heel steil en na alle inspanningen van de afgelopen uren is dat echt niet zo gemakkelijk. Maar uiteraard geraak ik ook boven, wat van beneden bijna onmogelijk lijkt valt altijd wel mee als je gewoon blijft gaan.
Dan rest nog een steile afdaling naar Goumois. En die is ook best pittig. Net voor het dorp komen nog een paar dolle honden de pret verstoren, maar ik ben te moe om er veel aandacht aan te geven. Ik loop door tot in het dorp en koop me 5 blikjes cola. Na het tweede blikje begin ik me weer min of meer mens te voelen.
Ik loop naar mijn hotel en als ik daar in de spiegel kijk dan schrik ik wel even. Ik zie er echt slecht uit, oververhit en extreem moe. Maar ik heb een bad in mijn kamer, dus leg ik me in een fris bad en rust een paar uur. Daarna dineer ik in het prima restaurant van het hotel en ik ben bijna weer bekomen. Morgen staat er alweer een volgende lastige etappe op het programma, maar dan wordt het veel minder warm.
Alle foto's vind je hier: https://photos.app.goo.gl/wh7F7MVniJXVbqyw5.
GR 5 Etappe GTJ-4: Goumois - Biaufond »
GR5 Jura »
Er staan dus dik 1000 hoogtemeters op het programma, dat betekent dat we opnieuw in de bergen terecht gekomen zijn. Het is gedaan met verbindings etappes die min of meer vlak zijn, we mogen weer aan het echte werk beginnen. En dat betekent meteen dat we de allerlaatste min of meer vlakke etappe op de GR5 achter de rug hebben. Vanaf nu is het alleen nog maar bergwandelen, eerst dwars door de Jura en daarna moeten de Alpen er nog aan geloven.
Maar dan komt het. We steken het water over en meteen mogen we er een lap op geven. Het gaat hier omhoog en dit stuk van de wandeling is dan ook niet te onderschatten. Ik hap naar adem maar probeer in een traag maar stabiel tempo verder te lopen. Maar zelfs dat gaat hier niet. Ik moet regelmatig even op adem komen.
Even mag er een paar kilometer bergaf gelopen worden, maar dan gaat het ongenadig weer omhoog. En dat is moordend, het is hier heel steil en na alle inspanningen van de afgelopen uren is dat echt niet zo gemakkelijk. Maar uiteraard geraak ik ook boven, wat van beneden bijna onmogelijk lijkt valt altijd wel mee als je gewoon blijft gaan.
Ik loop naar mijn hotel en als ik daar in de spiegel kijk dan schrik ik wel even. Ik zie er echt slecht uit, oververhit en extreem moe. Maar ik heb een bad in mijn kamer, dus leg ik me in een fris bad en rust een paar uur. Daarna dineer ik in het prima restaurant van het hotel en ik ben bijna weer bekomen. Morgen staat er alweer een volgende lastige etappe op het programma, maar dan wordt het veel minder warm.
Related posts
GR 5 Etappe GTJ-2: Héricourt - Saint Hyppolite »GR 5 Etappe GTJ-4: Goumois - Biaufond »
GR5 Jura »
