Vandaag is het een dag waar ik naar uitgekeken had: we gaan het volgende hoogtepunt van de tocht verkennen. We lopen een korte etappe (zo'n 25 kilometer) van Goumois tot iets voorbij Biaufond. Onderweg komen we langs de 'echelles de la mort', oftewel 'de ladders des doods'. Het zijn inmiddels vlot te belopen trappen die aan de rots vastgemaakt zijn, maar de naam die hebben ze behouden uit een tijd dat de smokkelaars hier met behulp van houten laddertjes probeerden de grens met Zwitserland over te steken.
De wandeling volgt vandaag (en ook de komende dagen) het riviertje de Doubs. Dat heeft hier een mooie kloof uitgeslepen in de rotsen, en de tocht gaat via allerlei laddertjes door de kloof. Prachtige natuur staat ons vandaag dus te wachten. Zeggen dat het hier mooi is, dat is een open deur instampen. Het is hier fantastisch.
Het vinden van een slaapplaats is vandaag een beetje moeilijk. In Biaufond is er geen hotel meer dus loop ik noodgedwongen iets verder door. Ik slaap vandaag in "La ferme Morin la Ronde Fontaine", een hele mooie B&B die een paar kilometer van de route af ligt in Fournet-Blancheroche. Door in La Rasse ter hoogte van de brug over de Doubs de weg omhoog te nemen kom ik zonder problemen bij mijn slaapplaats. En morgen kan ik kiezen om weer terug langs dezelfde weg af te dalen, of om een paar kilometer op hoogte te blijven op de D211 en de route weer op te pikken wanneer die op haar beurt uit het dal klimt.
Maar terug naar de wandeling van vandaag dus. Nadat ik de locale kruidenier nogmaals overvallen heb op zoek naar eten en drinken voor vandaag kan ik aan de tocht beginnen. De eerste paar kilometers lopen langs de rivier en zijn eigenlijk vrij lastig. Het is mooi, maar ook een heel smal paadje langs het water met veel op-en-neer geloop. Het is best een lastige start van de wandeling vandaag. Gelukkig wordt het iets gemakkelijker als we een kilometer of 5 weg zijn en we een klein kapelletje passeren.
We mogen dan de volgende paar kilometers lopen over een iets breder pad dat vrij geleidelijk klimt en daalt. Dat stuk is prima te doen en laat me toe om een klein beetje te recupereren.
En zo komen we al gauw aan een punt waar de een beslissing moeten nemen. Ofwel volg je de officiële GPX track, en dan kom je langs onder aan de echelles de la mort. Ofwel volg je hier het alternatief voor een kilometer of 2 ("GR5 par les echelles de la mort") en dan mag je afdalen over de laddertjes en dan kom je ook langs het prachtige uitzichtspunt waarvan je ongetwijfeld al foto's gezien hebt.
Het is een beetje vreemd dat de standaard route de echelles helemaal negeert. De enige logische weg is hier het alternatief.
En zo sta je dan even later op het uitzichtspunt te staren naar de diepte onder je, en zie je een paar gekken proberen de via ferrata die hier ook is te overleven. Ik hou het bij de gewone trappen en geraak dan ook zonder enig probleem beneden. Het is mooi en het is eens iets anders, maar gevaarlijk is het helemaal niet.
Eenmaal beneden in de vallei rust ik een tijdje vooraleer ik weer verder trek. En dat doet goed, de inspanningen van de voorbije dagen beginnen te wegen blijkbaar. Ik geniet van de rust en na een uurtje platte rust kan ik er weer tegenaan. En dat is nodig, de route wordt er niet gemakkelijker op.
Alweer moeten we langs smalle paadjes langs het water in de richting van Biaufond. Het laatste stuk gaat langs alweer een stuwmeer en is zelfs nu nog extreem modderig. Maar ik geraak er door en sta een tijdje later op de brug die de grens met Zwitserland vormt. Uiteraard is er hier ook niets van douane te zien want we verlaten daar wel de EU, maar niet de Schengenzone. De grens is dan ook even imaginair als die tussen België en Nederland bijvoorbeeld.
Ik loop nog een paar kilometer verder en ter hoogte van La Rasse neem ik het pad steil naar boven. Dit is aangegeven als een alternatieve route in de topo gids, dus is dit stukje ook met rood-wit gemarkeerd. Het is zo'n 300 meter klimmen en dat is vrij stevig op zo'n korte afstand. Maar ik overleef ook dat en als ik eenmaal boven ben loop ik naar mijn slaapplek voor vannacht. En dat is een aanrader, het is een mooie oude boerderij waar ze prachtige kamers en lekker eten hebben. "La ferme Morin la Ronde Fontaine" is een van de weinige b&b of hotels die hier in de buurt nog open zijn, maar het is dus een goed adresje.
Ik eet vanavond gezellig samen met de andere wandelaars die hier logeren, en morgen staat alweer een volgend hoogtepunt op het programma. Dan gaan we de Saut du Doubs proberen te vinden.
Alle foto's vind je hier: https://photos.app.goo.gl/25cHj8X3Qd2zPPAMA.
GR5 Etappe GTJ-5: Biaufond - Villers-le-Lac »
GR5 Jura »
We mogen dan de volgende paar kilometers lopen over een iets breder pad dat vrij geleidelijk klimt en daalt. Dat stuk is prima te doen en laat me toe om een klein beetje te recupereren.
Het is een beetje vreemd dat de standaard route de echelles helemaal negeert. De enige logische weg is hier het alternatief.
En zo sta je dan even later op het uitzichtspunt te staren naar de diepte onder je, en zie je een paar gekken proberen de via ferrata die hier ook is te overleven. Ik hou het bij de gewone trappen en geraak dan ook zonder enig probleem beneden. Het is mooi en het is eens iets anders, maar gevaarlijk is het helemaal niet.
Ik eet vanavond gezellig samen met de andere wandelaars die hier logeren, en morgen staat alweer een volgend hoogtepunt op het programma. Dan gaan we de Saut du Doubs proberen te vinden.
Alle foto's vind je hier: https://photos.app.goo.gl/25cHj8X3Qd2zPPAMA.
Related posts
GR 5 Etappe GTJ-3: Saint Hyppolite - Goumois »GR5 Etappe GTJ-5: Biaufond - Villers-le-Lac »
GR5 Jura »
