Vandaag is het tijd voor het volgende hoogtepunt van de tocht: we lopen langs de "saut du Doubs", oftewel de waterval op het riviertje de Doubs. We lopen een kleine 25 kilometer en moeten daarbij zo'n 750 meter klimmen. Al bij al dus opnieuw een rustige dag waarbij we alleen maar moeten genieten van de prachtige omgeving. Eventueel kan je vals spelen vandaag en de laatste paar kilometer met een toeristenbootje doen. Dat voert toeristen vanuit Villers-le-Lac naar de Saut-du-Doubs en terug. Als je er in slaagt een enkeltje te versieren tot in Villers-le-Lac, dan kan je zo'n 7 saaie kilometers op een iets comfortabelere manier reizen en wordt de etappe nog een heel stuk gemakkelijker.
Ik slaap vannacht in Hotel de France in Villers-le-Lac, een klein maar fijn hotelletje. Het dorpje heeft ook voldoende winkels en eetgelegenheden, dus kan ik na enkele iets moeilijkere dagen nog eens voorraad inslaan.
De wandeling begint is vandaag eigenlijk niet zo moeilijk te volgen, we wandelen net als gisteren gewoon de hele dag naast de Doubs. En dat is geen straf want het is hier echt fantastisch mooi.
Ik was gisteren een dikke 300 meter geklommen tot bij mijn slaapplek, en vandaag heb ik bij de start een keuze. Ofwel daal ik opnieuw af, volg dan 5 kilometer de GR5 waarna die opnieuw die 300 meter uit het dal klimt. Ofwel volg ik gewoon de weg en moet ik geen hoogtemeters maken. Na de inspanningen van de afgelopen dagen kies ik voor de tweede optie. Het is dan ook een rustige ochtend waarbij ik de eerste kilometers zo goed als vlak kan wandelen over een kleine asfaltbaan waar bijna geen auto's passeren. Onderweg kom je nog langs een paar mooie uitzichtspunten die best de moeite waren.
Als ik de officiële route eenmaal weer oppik dan kan er een tocht door het bos beginnen. Stevig afdalen, dan weer stevig stijgen, langs heel mooie weggetjes, langs grotten, langs mooie riviertjes en af en toe zelfs een laddertje. Het is hier gewoon genieten. Het is wel inspannend, want ik zweet me te pletter. Bij een mooi uitzicht kan ik even rusten en een verse t-shirt aandoen, de oude kan ik uitwringen ondertussen.
Na een kilometer of 15 kom ik bij het doel van vandaag: de Saut du Doubs. Door de vele regenval van de afgelopen maanden is de waterval voor het eerst sinds lang nog eens in al zijn glorie te zien. Het is de moeite, maar het is ook wel vreemd om hier toeristen op hun strandschoenen te zien lopen. Die zijn tot hier gebracht met een toeristenbootje waarna ze nog een wandelingetje van een paar honderd meter moeten doen. Zij kijken even verdwaasd naar mij als ik naar hen.
Het voordeel van toeristen in de buurt is natuurlijk dat er ook winkeltjes en restaurantjes te vinden zijn. Ik koop me dan ook een paar liter cola in een winkeltje, en doe me te goed aan een schel hesp met fritten. Normaal zou ik dat maar een vreemde combinatie vinden, maar vandaag smaakt alles. Na bijna een week onafgebroken wandelen heb ik calorieën nodig en dan smaakt alles.
Je kan hier een boot nemen, maar dat zou valsspelen zijn. Ik wandel het laatste stuk tot bij mijn hotel dan ook op mijn gemak. Eerst is er een stevige beklimming van toch wel een 200 meter, waarna je rustig bergaf kan lopen tot in Villers-le-Lac. Die beklimming is over een autovrije asfaltweg en dat maakt het een heel vlotte beklimming. Doordat het altijd even steil is kan je in een ritme komen waardoor je eigenlijk moeiteloos tot boven loopt. In het vervolg van de wandeling heb je eerst nog een paar mooie uizichten op de rivier diep onder je, maar naarmate je dichter bij het dorp komt neemt de drukte en de bebouwing natuurlijk toe.
Ik loop tot bij mijn hotel en ga dan de supermarkt onveilig maken. Ik sla voorraad in voor morgen, en neem hopen lekkers mee voor vanavond. Ik eet me te pletter vandaag, en dat doet me echt goed. Morgen volgt alweer een volgende lange etappe met stevig wat hoogtemeters van bij de start.
Het hotel bij Villers-le-Lac is een beetje raar. Het is een mooie kamer, daar niet van. Maar vandaag is de receptie gesloten dus moet ik maar op zoek naar de sleutel. Ik vind een sleutel die bij de achterdeur op een tafeltje gelegd was, en neem dan maar aan dat die van mijn kamer zal zijn. In de kamer lees ik dan dat er moord-diners in de kelder gehouden worden. Ach, ik trek me er allemaal niks van aan, ik slaap als een roos vandaag.
Alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/GsDdvDdRW8AVMWhH7.
GR 5 Etappe GTJ-6: Villers-le-Lac - Les Alliés »
GR5 Jura »
De wandeling begint is vandaag eigenlijk niet zo moeilijk te volgen, we wandelen net als gisteren gewoon de hele dag naast de Doubs. En dat is geen straf want het is hier echt fantastisch mooi.
Ik was gisteren een dikke 300 meter geklommen tot bij mijn slaapplek, en vandaag heb ik bij de start een keuze. Ofwel daal ik opnieuw af, volg dan 5 kilometer de GR5 waarna die opnieuw die 300 meter uit het dal klimt. Ofwel volg ik gewoon de weg en moet ik geen hoogtemeters maken. Na de inspanningen van de afgelopen dagen kies ik voor de tweede optie. Het is dan ook een rustige ochtend waarbij ik de eerste kilometers zo goed als vlak kan wandelen over een kleine asfaltbaan waar bijna geen auto's passeren. Onderweg kom je nog langs een paar mooie uitzichtspunten die best de moeite waren.
Als ik de officiële route eenmaal weer oppik dan kan er een tocht door het bos beginnen. Stevig afdalen, dan weer stevig stijgen, langs heel mooie weggetjes, langs grotten, langs mooie riviertjes en af en toe zelfs een laddertje. Het is hier gewoon genieten. Het is wel inspannend, want ik zweet me te pletter. Bij een mooi uitzicht kan ik even rusten en een verse t-shirt aandoen, de oude kan ik uitwringen ondertussen.
Na een kilometer of 15 kom ik bij het doel van vandaag: de Saut du Doubs. Door de vele regenval van de afgelopen maanden is de waterval voor het eerst sinds lang nog eens in al zijn glorie te zien. Het is de moeite, maar het is ook wel vreemd om hier toeristen op hun strandschoenen te zien lopen. Die zijn tot hier gebracht met een toeristenbootje waarna ze nog een wandelingetje van een paar honderd meter moeten doen. Zij kijken even verdwaasd naar mij als ik naar hen.
Het voordeel van toeristen in de buurt is natuurlijk dat er ook winkeltjes en restaurantjes te vinden zijn. Ik koop me dan ook een paar liter cola in een winkeltje, en doe me te goed aan een schel hesp met fritten. Normaal zou ik dat maar een vreemde combinatie vinden, maar vandaag smaakt alles. Na bijna een week onafgebroken wandelen heb ik calorieën nodig en dan smaakt alles.
Je kan hier een boot nemen, maar dat zou valsspelen zijn. Ik wandel het laatste stuk tot bij mijn hotel dan ook op mijn gemak. Eerst is er een stevige beklimming van toch wel een 200 meter, waarna je rustig bergaf kan lopen tot in Villers-le-Lac. Die beklimming is over een autovrije asfaltweg en dat maakt het een heel vlotte beklimming. Doordat het altijd even steil is kan je in een ritme komen waardoor je eigenlijk moeiteloos tot boven loopt. In het vervolg van de wandeling heb je eerst nog een paar mooie uizichten op de rivier diep onder je, maar naarmate je dichter bij het dorp komt neemt de drukte en de bebouwing natuurlijk toe.
Ik loop tot bij mijn hotel en ga dan de supermarkt onveilig maken. Ik sla voorraad in voor morgen, en neem hopen lekkers mee voor vanavond. Ik eet me te pletter vandaag, en dat doet me echt goed. Morgen volgt alweer een volgende lange etappe met stevig wat hoogtemeters van bij de start.
Het hotel bij Villers-le-Lac is een beetje raar. Het is een mooie kamer, daar niet van. Maar vandaag is de receptie gesloten dus moet ik maar op zoek naar de sleutel. Ik vind een sleutel die bij de achterdeur op een tafeltje gelegd was, en neem dan maar aan dat die van mijn kamer zal zijn. In de kamer lees ik dan dat er moord-diners in de kelder gehouden worden. Ach, ik trek me er allemaal niks van aan, ik slaap als een roos vandaag.
Alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/GsDdvDdRW8AVMWhH7.
Related posts
GR 5 Etappe GTJ-4: Goumois - Biaufond »GR 5 Etappe GTJ-6: Villers-le-Lac - Les Alliés »
GR5 Jura »
