Etappe 4 van de Pennine Way loopt officieel tot in Ickornshaw. Maar zoals het routeboekje het zegt: "facilities are limited in Ickornshaw" en dat mag je gerust lezen als "onbestaand". Ik loop dus nog een paar kilometer verder tot bij een Airbnb in Lothersdale. Dat maakt dit wel een lange etappe: het is 27 kilometer tot in Ickornshaw, plus nog een kilometer of 4 tot bij mijn slaapplek. Dik 31 kilometer staat vandaag dus op de planning, met daarbij zo'n 1000 hoogtemeters. Deze etappe mag dan ook de geschiedenis in als een van de allerzwaarste van de hele Pennine Way.
Het grote voordeel van deze etappe langer te maken is natuurlijk dat de volgende dagen gemakkelijker worden. Morgen zou ik gemakkelijk tot in het toeristische Malham moeten geraken en ook overmorgen wordt zo iets overzichtelijker.
De wandeling vandaag is een rollercoaster in 3 bedrijven. We lopen achtereenvolgens Heptonstall Moor, Withins Height en Ickornshaw Moor op (en ook weer af). Als kers op de taart neem ik vandaag ook Cowling Hill al mee, die eigenlijk voor de volgende etappe gepland staat. Al bij al dus verrassend veel hoogtemeters vandaag, maar het belooft een prachtige tocht te worden.
We beginnend de tocht vandaag in Hebden Bridge en al meteen staat er een beklimming van zo'n 200 hoogtemeters op het programma. Het goeie nieuws is dat het voor het grootste stuk over verharde wegen gaat, wat toch iets gemakkelijker klimt dan over onverharde paadjes. Je kan zo in een ritme geraken en eigenlijk zonder al te veel moeite die hoogte overwinnen.
Op het einde van de Hebden Bridge loop staat er een bordje met daarop "we hopen dat je er van genoten hebt". Tsja, 200 meter naar beneden om dan steil weer te klimmen, dat was nu ook weer niet nodig geweest voor mij. Maar de pizza in Hebden Bridge, die maakte veel goed.
We klimmen traag maar gestaag verder tot op Heptonstall Moor. Het zijn vrij gemakkelijke paden vandaag, maar het gaat eindeloos bergop. En dan bedoel ik echt eindeloos. Ken je dat, zo van die hellingen waar maar geen eind aan komt? En als je dan nog eens over een terrein loopt zonder ook maar 1 boom of ander doelwit dan wordt het nog extra zwaar. Alles ziet er hier hetzelfde uit, alleen maar heidestruiken, modder en een weg die zich een pad baant door al dat moois.
Maar als je denkt dat het alleen maar heide zal zijn waardoor we lopen vandaag, dan verrast de route toch weer. We worden plots een ravijn in geleid en we mogen even proeven van een prachtige kloof. Best mooi en verrassend was dat.
We zijn nu bovenop Heptenstall moor en dat betekent dat er heel lichtjes afgedaald mag worden. Lang duurt dat echter niet want er mag weer geklommen worden in de richting van een reservoir. Even mogen we langs het water lopen, wat een vrij vlak maar toch lastig stukje van de tocht is, en dan worden we al de volgende helling opgestuurd. We gaan in de richting van Withins Heights.
Kenners van de Britse literatuur weten welke richting we nu uit gaan: we lopen naar Top Withens, de ruïnes van een oude boerderij bovenop de berg dat de inspiratie geweest zou zijn voor Wuthering Heights van Emily Brontë. Ik gebruik deze plek om even te picknicken, er zijn slechtere plekken te bedenken om dat te doen. Bovenop de top van de heuvel, op een bankje, met zicht op de ongelofelijk mooie omgeving. Meer kan een mens niet vragen.
Maar plots word de rust verstoord daar een bende Japanse toeristen. Die moeten blijkbaar allemaal tot hier lopen om een foto te nemen en dan weer naar beneden te spurten. Op naar de volgende obligate stop.
Ik wandel rustig naar beneden, en dat is best een steile afdaling. We gaan helemaal tot bij een reservoir dat je in de diepte kan zien liggen. Zo'n stevige afdaling, dat kruipt in de kleren. En al zeker als er na de afdaling meteen extreem geklommen moet worden dwars door een weide. Maar extreem steil klimmen heeft in Groot Britannië als voordeel dat het nooit te lang duurt, en voor ik het weet ben ik aan de andere kant van de vallei alweer helemaal boven op de heide.
Een paar redelijk rustige kilometers volgen waarna er afgedaald wordt richting Ickornshaw. Sommigen zullen hier accomodatie zoeken, maar ik ga nog even verder. Ik beklim Cowling Hill now, en ga door tot in Lothersdale. Van een wandelaar die ik tegenkom en die ik vertel waar ik naar onderweg ben krijg ik als eerste antwoord "Lothersdale? They have a great pub over there". Die moet ik dus proberen en het stelde niet teleur. Het dessert, cheesecake met oreo, moet zowat het beste zijn wat ik ooit gegeten heb.
Voldaan kan ik naar mijn Airbnb lopen, klaar om uit te rusten want dit was een stevige wandeling.
Alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/bZAoZDP86AnRjSvf6.
Pennine Way Etappe 5: Lothersdale - Malham »
De wandeling vandaag is een rollercoaster in 3 bedrijven. We lopen achtereenvolgens Heptonstall Moor, Withins Height en Ickornshaw Moor op (en ook weer af). Als kers op de taart neem ik vandaag ook Cowling Hill al mee, die eigenlijk voor de volgende etappe gepland staat. Al bij al dus verrassend veel hoogtemeters vandaag, maar het belooft een prachtige tocht te worden.
Op het einde van de Hebden Bridge loop staat er een bordje met daarop "we hopen dat je er van genoten hebt". Tsja, 200 meter naar beneden om dan steil weer te klimmen, dat was nu ook weer niet nodig geweest voor mij. Maar de pizza in Hebden Bridge, die maakte veel goed.
Maar als je denkt dat het alleen maar heide zal zijn waardoor we lopen vandaag, dan verrast de route toch weer. We worden plots een ravijn in geleid en we mogen even proeven van een prachtige kloof. Best mooi en verrassend was dat.
Kenners van de Britse literatuur weten welke richting we nu uit gaan: we lopen naar Top Withens, de ruïnes van een oude boerderij bovenop de berg dat de inspiratie geweest zou zijn voor Wuthering Heights van Emily Brontë. Ik gebruik deze plek om even te picknicken, er zijn slechtere plekken te bedenken om dat te doen. Bovenop de top van de heuvel, op een bankje, met zicht op de ongelofelijk mooie omgeving. Meer kan een mens niet vragen.
Ik wandel rustig naar beneden, en dat is best een steile afdaling. We gaan helemaal tot bij een reservoir dat je in de diepte kan zien liggen. Zo'n stevige afdaling, dat kruipt in de kleren. En al zeker als er na de afdaling meteen extreem geklommen moet worden dwars door een weide. Maar extreem steil klimmen heeft in Groot Britannië als voordeel dat het nooit te lang duurt, en voor ik het weet ben ik aan de andere kant van de vallei alweer helemaal boven op de heide.
Voldaan kan ik naar mijn Airbnb lopen, klaar om uit te rusten want dit was een stevige wandeling.
Alle foto's van vandaag vind je hier: https://photos.app.goo.gl/bZAoZDP86AnRjSvf6.
Related posts
Pennine Way Etappe 3: Marsden - Hebden Bridge »Pennine Way Etappe 5: Lothersdale - Malham »
